پسری که با دستکش ایمنی تانگ وانگ به خواستگاری رفت

در محل کار از دستکش ایمنی تانگ وانگ برای محافظت از دست ها و انگشتان در برابر خطرات احتمالی استفاده می شود.

سه نوع دستکش کار از نظر قدرت گرفتن، حمل و بلند کردن مورد ارزیابی قرار گرفت.

30 بزرگسال (14 مرد و 16 زن) به عنوان شرکت کنندگان انسانی پیوستند. داده های قدرت تحت شرایط دست خالی و سه شرایط دستکش اندازه گیری شد.

دهانه های دستگیره در اندازه گیری های قدرت گرفتن شامل 45 میلی متر، 55 میلی متر، 65 میلی متر و 75 میلی متر است.

قدرت حمل برای هر دو دست غالب و غیر غالب در شرایط وضعیت وضعیتی پا صاف و نیمه اسکوات اندازه گیری شد. قدرت بلند کردن در حالت نیمه اسکوات اندازه گیری شد.

نتایج نشان داد که دستکش، فاصله گرفتن، جنسیت  و دست بودن  همه به طور قابل توجهی بر قدرت گرفتن تأثیر گذاشتند.

پوشیدن دستکش های آزمایش شده در این مطالعه منجر به کاهش قدرت گرفتن تا 22.9٪، بسته به جنسیت، دهانه گرفتن و آزمایش دست شد.

پوشیدن دستکش های نخی منجر به کاهش قدرت حمل یک دست از 3.5٪ تا 9.7٪ برای شرکت کنندگان زن شد. همه شرکت‌کنندگان در هنگام پوشیدن دستکش‌های مقاوم در برابر برش، از مزایای حمل قدرت بهره بردند.

داده های قدرت بلند کردن پا نشان داد که اثرات دستکش ناچیز است. اطلاعات این مطالعه برای پزشکان در طراحی کارهای دستی مواد در مورد استفاده از دستکش کار مفید است.

دستکش کار برای محافظت از دست ها در برابر خطرات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی بالقوه استفاده می شود.

خطرات فیزیکی معمول قرار گرفتن در معرض دست در محل کار شامل بریدگی ها و خنجرها، ارتعاشات ابزار و ماشین ها، بار و فشار، دمای بالا و پایین است.

از سوی دیگر، خطرات شیمیایی و بیولوژیکی معمولی شامل مواد خطرناک (مانند آفت کش ها و اسیدها) و موجودات زنده مانند حشرات، میکروب ها و حتی ویروس ها می شود.
دستکش های کار ممکن است اثرات ناخواسته ای بر عملکرد دست تحمیل کنند.

دستکش ها دست و جسم تماس را جدا می کنند و بنابراین حساسیت لمسی دست را کاهش می دهند. علاوه بر این، ساختار دستکش می تواند حرکات انگشتان را مختل کند.

این می تواند مهارت دست را کاهش دهد. ادبیات، یک رابطه خطی منفی بین ضخامت دستکش و مهارت دست پیدا کرده است. به عبارت دیگر، با افزایش ضخامت دستکش، مهارت دست کاهش می یابد.