شیلنگ های آتش نشانی برای حمل آب در دستگاه های آتش نشانی هیدرولیک استفاده می شود .
شیلنگ آتش نشانی چینی انعطاف‌پذیر مجهز به اتصالات استاندارد هستند.
برخی از کشورها از اتصالات نوع Guillemin استفاده می کنند.
کشورهای دیگر از اتصالات نوع Storz یا اتصالات پیچ استفاده می کنند.
می توان یک تقسیم بندی نصب کرد که تغذیه چندین لنج را از یک لوله منفرد از ون امکان پذیر می کند.
لوله های بسیار طولانی روی یک قرقره قرار گرفته اند، یک درام روی چرخ ها مجهز به دسته ای است که امکان یدک کشی آن را فراهم می کند.
همچنین قرقره های خرطومی گردانی وجود دارد که برای خاموش کردن آتش سوزی های کوچک با یک شلنگ نیمه سفت (لنس حلقه شیلنگ چرخان یا LDT، مشابه شیلنگ آتش نشانی تقویت شده یا RIA) نصب شده اند.
گفته می شود که اکثر لوله های فعلی “دیوار داخلی صاف” (PIL) هستند.
این لوله که لاستیکی می شود، نسبت به لوله های سنتی، بار کمتری را از دست می دهد.
دیوارهای بیرونی یا نساجی (پلی استر) یا لاستیکی هستند.
سه نوع اصلی شیلنگ آتش نشانی وجود دارد که تفاوت بین آنها به دلیل دامنه آنها است:
آستین های فشاری.
شلنگ های آتش نشانی مکش.
آستین فشار سر خیساندن تا.
سر فشار آستین برای تامین مواد اطفاء حریق مستقیماً به محل احتراق در نظر گرفته شده است.
شیلنگ های مکنده طراحی سفت تری دارند و برای برداشت آب از مخازن باز و سایر منابع طراحی شده اند.
مکش فشار اینها محصولات جهانی هستند که می توانند هم برای گرفتن آب و هم برای تامین آن به محل احتراق استفاده شوند.
طراحی آستین ها به وسعت آنها بستگی دارد.
لوله های تحت فشار در طول های استاندارد 20 متر با سوراخ اسمی 25 تا 150 میلی متر تولید می شوند. آنها از مواد مصنوعی چند لایه با پشتی لاستیکی ساخته شده اند.
برای افزایش دوام و کاهش مقاومت در برابر جریان آب، برخی از محصولات از پوشش پلیمری یا اشباع لاتکس استفاده می کنند.
